zondag 4 fenbruari 2018
Door: frans
Blijf op de hoogte en volg Leanne
06 Februari 2018 | Marokko, Oualidia
Vandaag is Jacqueline mijn jongste zusje jarig en 52 geworden,
klein familiefeestje op afstand dat dit jaar beperkt blijft tot een WA met felicitaties.
Gisteravond was het al chilly id camper, omdat het 23.15 uur was, Leanne al lang en breed de lakenstraat was ingegaan en ik net mijn dagboek had bijgewerkt besloot ik ook maar lekker in mijn bedje te kruipen.
Vanmorgen was die chilliness nog heeeel erg breed aanwezig toen om 07.00 de wekker ging.
Nog even lekker liggen dus want Lean moet er als eerste van ons beide uit om sanitair te ontspannen en dus springt Esch op mijn bed en wordt de Melkkoffie vanmorgen op bed geserveerd.
Toch lonkt een mooi ochtendzonnetje en als je de eerste t-shirt-kou hebt getrotseerd en verdreven door er meteen een hooded over aan te trekken valt het allemaal dik mee.
Om 09.00 uur gaan we op schoolreis in taxibusjes naar de streek-souk in het stadje Hadra. Het is de grootste zondagmarkt in de omgeving maar daarom moeten we wel eerst een flinke wandeling met Esch maken en in deze opkomende zon met strak blauwe hemel en fantastisch stil Marokkaans landschap is dat een beleving.
Na de was uit de campingmachine en nog snel aan de drooglijn in de zon gehangen te hebben verzamelen we bij de uitgang waar we in 3 busjes Hadra-waarts worden gereden.
De Zondag-souk in Hadra wat kunnen we hierover vertellen,
Het overgrote deel is mannen, vrouwen zie je bijna niet.
Het is markt in optima forma, hier is, in Boels-termen, bijna alles te koop.
Omdat deze mensen niets hebben en gezegend zijn met het vermogen van niets, iets te maken, kunnen ze dus ook alles gebruiken, en worden er dingen te koop aangeboden die wij zonder na te denken in de vuilniszak stoppen.
Zoals oude sloten, gerafelde touwen, meerhandskleding en schoeisel je kunt het zo gek niet bedenken hier kom je het tegen.
Het leven op het Marokkaanse platte land bestaat (voor een groot deel) uit OVERleven en zo gaan ze dan ook om met bv dieren.
Je ziet hier iemand over de markt lopen met 2 lammetjes die hij aan de achterpoten vasthoud en ondersteboven hangen.
Een ander loopt met een schaap die hij bij de vastgebonden voorpoten vast heeft en dus alleen op zijn achterpoten met hem meeloopt.
Vlees hangt in de openlucht, dat wordt indien gewenst van het hangende geslachte dier afgesneden. 3 nog levende schapen staan er stokstijf (waarschijnlijk vd stress) nog levend bij.
Weer iemand komt met een handkarretje aanlopen waarin 3 levende schapen zo zijn vastgebonden dat ze alleen maar kunnen liggen.
Verder is op deze markt alles gerangschikt in waren en diensten dus groenten maar ook smeden, houtbewerkers met deuren en tafels, stoelen, oude kleding zelfs scheren en haren knippen, voor alles is een stukje markt. “ingericht” is een groot woord maar er is ruimte voor.
De plaats van de Souk is een stuk braakliggend terrein grenzend aan de winkelstraat van het stadje zodat de plaatselijke winkeliers en ambachtslui in hun shopjes meedoen.
Neem braakliggend letterlijk, gewoon klei dus, waar verder alles op gegooid en achter gelaten wordt wat voor hun geen waarde meer heeft. Van schillen tot stro, slachtafval, houtsnippers, afvalwater, houtskool, dierenuitwerpselen, papier, plastic, you name it.
Hier lopen, over dit veld, deze plaats, terwijl je niets zegt, alleen maar kijkt, o in je opnemen, aanwezig als toeschouwer niet als deelnemer, geeft een vreemd gevoel in mijn maag, je verstaat geen klap van wat ze zeggen, ik wordt niet bekeken, ben geen onderdeel van dit toneel, dit schouwspel alleen als ik een iets doe dat de aandacht trekt: foto maak, bepaalde handelswaar iets te nadrukkelijk bekijk dan ben je in hun picture. Heel soms maak je contact, een keer een jongetje die me een beetje lachend bekijkt, ik zie dat ik zijn belangstelling heb en glimlacht terug waardoor zijn grijns nog breder wordt. Een man die bij een notenkraam staat en in eerste instantie sceptisch kijkt omdat hij in de gaten krijgt dat ik een foto wil maken. Pas als Lean een zakje nootjes koopt maak ik een foto en heeft hij in de gaten dat ik toch geschoten heb, hij glimlacht en ik glimlach terug, mooi moment van contact.
We lopen verder in deze onwerkelijk aanvoelende “droom”, in deze wereld die je niet kunt meten en pakken met onze normen en waarden totdat we terug willen naar ons stekje, even verwerken, even rust, dus terug naar het tankstation waar we op het terras een cafe au lait nemen en met de rest van het gezelschap de busjes afwachten die ons terug naar de camping brengen.
De middag wordt gebruikt om lekker in de zon te zitten, een dutje te doen, met de hond (bij ons Esch dus) een wandeling te maken die niet zo lang gaat duren omdat we de eerste echte Marokkaanse bui regen over ons heen krijgen. Zo kabbelt het naar 18.30 uur: een gezamenlijke diner in het erg gezellige restaurantje van de camping.
Het wordt een 3-gangen menu waarvan we aan 2 ronde tafels van 4 samen met Andre en Monica, Hans en Hester en Jaqueline en Frank van genieten.
Om 22.30 volgt er een rondje marokaanse thee of koffie en zijn we goed gaar, klaar dus voor een goede nacht rust.
Welterusten
klein familiefeestje op afstand dat dit jaar beperkt blijft tot een WA met felicitaties.
Gisteravond was het al chilly id camper, omdat het 23.15 uur was, Leanne al lang en breed de lakenstraat was ingegaan en ik net mijn dagboek had bijgewerkt besloot ik ook maar lekker in mijn bedje te kruipen.
Vanmorgen was die chilliness nog heeeel erg breed aanwezig toen om 07.00 de wekker ging.
Nog even lekker liggen dus want Lean moet er als eerste van ons beide uit om sanitair te ontspannen en dus springt Esch op mijn bed en wordt de Melkkoffie vanmorgen op bed geserveerd.
Toch lonkt een mooi ochtendzonnetje en als je de eerste t-shirt-kou hebt getrotseerd en verdreven door er meteen een hooded over aan te trekken valt het allemaal dik mee.
Om 09.00 uur gaan we op schoolreis in taxibusjes naar de streek-souk in het stadje Hadra. Het is de grootste zondagmarkt in de omgeving maar daarom moeten we wel eerst een flinke wandeling met Esch maken en in deze opkomende zon met strak blauwe hemel en fantastisch stil Marokkaans landschap is dat een beleving.
Na de was uit de campingmachine en nog snel aan de drooglijn in de zon gehangen te hebben verzamelen we bij de uitgang waar we in 3 busjes Hadra-waarts worden gereden.
De Zondag-souk in Hadra wat kunnen we hierover vertellen,
Het overgrote deel is mannen, vrouwen zie je bijna niet.
Het is markt in optima forma, hier is, in Boels-termen, bijna alles te koop.
Omdat deze mensen niets hebben en gezegend zijn met het vermogen van niets, iets te maken, kunnen ze dus ook alles gebruiken, en worden er dingen te koop aangeboden die wij zonder na te denken in de vuilniszak stoppen.
Zoals oude sloten, gerafelde touwen, meerhandskleding en schoeisel je kunt het zo gek niet bedenken hier kom je het tegen.
Het leven op het Marokkaanse platte land bestaat (voor een groot deel) uit OVERleven en zo gaan ze dan ook om met bv dieren.
Je ziet hier iemand over de markt lopen met 2 lammetjes die hij aan de achterpoten vasthoud en ondersteboven hangen.
Een ander loopt met een schaap die hij bij de vastgebonden voorpoten vast heeft en dus alleen op zijn achterpoten met hem meeloopt.
Vlees hangt in de openlucht, dat wordt indien gewenst van het hangende geslachte dier afgesneden. 3 nog levende schapen staan er stokstijf (waarschijnlijk vd stress) nog levend bij.
Weer iemand komt met een handkarretje aanlopen waarin 3 levende schapen zo zijn vastgebonden dat ze alleen maar kunnen liggen.
Verder is op deze markt alles gerangschikt in waren en diensten dus groenten maar ook smeden, houtbewerkers met deuren en tafels, stoelen, oude kleding zelfs scheren en haren knippen, voor alles is een stukje markt. “ingericht” is een groot woord maar er is ruimte voor.
De plaats van de Souk is een stuk braakliggend terrein grenzend aan de winkelstraat van het stadje zodat de plaatselijke winkeliers en ambachtslui in hun shopjes meedoen.
Neem braakliggend letterlijk, gewoon klei dus, waar verder alles op gegooid en achter gelaten wordt wat voor hun geen waarde meer heeft. Van schillen tot stro, slachtafval, houtsnippers, afvalwater, houtskool, dierenuitwerpselen, papier, plastic, you name it.
Hier lopen, over dit veld, deze plaats, terwijl je niets zegt, alleen maar kijkt, o in je opnemen, aanwezig als toeschouwer niet als deelnemer, geeft een vreemd gevoel in mijn maag, je verstaat geen klap van wat ze zeggen, ik wordt niet bekeken, ben geen onderdeel van dit toneel, dit schouwspel alleen als ik een iets doe dat de aandacht trekt: foto maak, bepaalde handelswaar iets te nadrukkelijk bekijk dan ben je in hun picture. Heel soms maak je contact, een keer een jongetje die me een beetje lachend bekijkt, ik zie dat ik zijn belangstelling heb en glimlacht terug waardoor zijn grijns nog breder wordt. Een man die bij een notenkraam staat en in eerste instantie sceptisch kijkt omdat hij in de gaten krijgt dat ik een foto wil maken. Pas als Lean een zakje nootjes koopt maak ik een foto en heeft hij in de gaten dat ik toch geschoten heb, hij glimlacht en ik glimlach terug, mooi moment van contact.
We lopen verder in deze onwerkelijk aanvoelende “droom”, in deze wereld die je niet kunt meten en pakken met onze normen en waarden totdat we terug willen naar ons stekje, even verwerken, even rust, dus terug naar het tankstation waar we op het terras een cafe au lait nemen en met de rest van het gezelschap de busjes afwachten die ons terug naar de camping brengen.
De middag wordt gebruikt om lekker in de zon te zitten, een dutje te doen, met de hond (bij ons Esch dus) een wandeling te maken die niet zo lang gaat duren omdat we de eerste echte Marokkaanse bui regen over ons heen krijgen. Zo kabbelt het naar 18.30 uur: een gezamenlijke diner in het erg gezellige restaurantje van de camping.
Het wordt een 3-gangen menu waarvan we aan 2 ronde tafels van 4 samen met Andre en Monica, Hans en Hester en Jaqueline en Frank van genieten.
Om 22.30 volgt er een rondje marokaanse thee of koffie en zijn we goed gaar, klaar dus voor een goede nacht rust.
Welterusten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
