zaterdag 27 januari 2018

zaterdag 27 januari 2018

Het word hier zo vroeg donker dat je al gauw het idee hebt laat in de avond te zitten. Na het eten huiswaarts (zie vorig verslag) en thuis gekomen blijkt het toch pas 20.00 uur te zijn. Nog een hele avond voor je, denk je, maar het voelt niet zo, het voelt als behoefte om te slapen,, laat dus. Aangezien het vakantie is doe je dat dan ook. Leanne om 20.30 en ik na foto’s bekeken te hebben en alvast een beginnetje aan het blog gemaakt te hebben, om 22.00 plat.

Vanmorgen wordt het pas rond 07.30 licht en blijf je dus ook lekker liggen tot de zon je uitnodigt.
Spannend is hoe Esch uit zijn mand komt, en die komt er na 2 uitnodigingen pas uit, heeft ze weer last van haar achterpoten? nou nee ze komt er traag uit omdat het vannacht zo koud was zegt Leanne dat ze lag te bibberen en dus heeft ze een dekentje gekregen…..
Nu moet ze dus de ochtend kou trotseren en als dat eenmaal gelukt is springt ze meteen op bed (gelukkig!) om dan ook weer snel te gaan liggen in een dekenplooi (verwende aap, zacht eitje:-))

Vandaag is een vrije dag en wordt de was(je) gedaan. Maar eerst ontbijt, melk-koffie ala oma en lekker geroosterd brood met spek en ei.
Helaas wordt het brood niet geroosterd vanmorgen maar gecremeerd en dat beseffen we pas als er wolken met zwarte rook uit de camper komen.
Snel naar binnen, pan van het vuur en alle ramen open, jongejonge wat stinkt dat!
Oké eerst dan maar vers brood halen en daarmee spek en ei bakken.

Na een verder smakelijk ontbijt wordt de geplande was gedaan en opgehangen in het zonnetje.
Omdat het blog van gisteenr nu ook klaar is , vanmorgen geschreven in bed en door mijn persoonlijke sensor bekeken, gecorrigeerd en goedgekeurd, lopen we met een boog via de strandkant van het restaurant waar WIFI is en we meteen een kopje verse munt thee willen drinken.
Buiten het restaurant zitten 3 bekende dames (Jannie (van Henk), Dorrie (van Kick) en Diana op de stoep te internetten. ik maak een pracht foto en benoem de aanwezige dames: wifi-wezen.

Na het blog geplaatst en de WA berichten binnengehaald en beantwoord te hebben, wandelen we naar ons camper in the sun waar we lekker languit in een stoel van de zon gaan genieten.
Leanne deelt mee dat ze een boottocht met vogelsoorten heeft geboekt op de laguna om 14.00 uur en dus hebben we nog even de tijd.
We ondernemen nog een poging of 3 om wat jonge-zwerfouderen van onze groep enthousiast te krijgen om mee te gaan, maar niemand loopt er warm voor.

Na een uurtje of 2, 3 luieren is het zover, kleden we ons aan, laten Esch uit en nemen nog wat extra jassen mee: just in case.
Aan de poort van de camping treffen we Hassan, een tanige, vriendelijk uitziende Marokkaan. Hij neemt ons mee naar zijn boot en vertelt dat er een engelse dame is die ook meegaat en deelt in de kosten: honderd dirham voor 2 uur varen langs diverse vogelplekken met uitleg en zijn engels is goed te doen.
De dame is een dame met 2 lange blonde staarten die haar leeftijd, 51 jaar, goed camoufleren. Ze komt uit een van de voorsteden van Londen, haar slang is geweldig, je kunt er glas mee snijden. Voordat ze aan boord gaat meldt ze kapitein Hassan dat ze munt thee heeft gedronken en nog even moet. De kap is daar zo mee klaar en wijst op een muur waarachter ze het een en ander kwijt kan. De toon is gezet, onze engelse dame verdwijnt in de aangegeven richting en komt even later opgelucht terug, ze had toch iets beters gevonden :-).

We vertrekken, er is praktisch geen wind en de zon is aangenaam warm. Hassan doet het erg goed, zijn engelse uitleg in combi met een vogelboek maken meteen duidelijk wat-wat-is en waarom. Grijs-rood-groen, poten, snavel, vleugelpunten en vlekjes alles wordt aangegrepen om het verschil te maken tussen de diverse gevederde vrienden.

Een heeeeeele tijd later kijkt leanne op haar klokje en geeft aan dat er al dik 2 uur verstreken zijn en laat Hassen nu net weer een bocht nemen verder van ons startpunt af. Hassan schijnt ons gesprek te begrijpen en vertelt dat de engelse dame graag flamingo’s wil zien en aangezien vandaag haar laatste dag is, krijgt Hassan het niet over zijn hart haar bij het vertrekpunt overboord te kieperen zonder een flamingo gezien te hebben. Punt alleen is dat Leanne het al koud had en ik graag even sanitair wens te ontspannen, kleine boodschap weliswaar maar toch…….

Nu moet ik zeggen dat het 3e uur spelevaren zeer de moeite waard was. Niet alleen zien we flamingo’s maar ook een zeearend die net bij de visboer op de hoek een giga-vis heeft gehaald en die lekker, gezeten op een paal, aan het verorberen is. We spotten (zo heet dat als je als paparazzi vogels stalkt) verder nog diverse soorten reigers, lepelaars, futen en nog een paar van die vliegende jongens of meisjes die ik even niet onthouden heb.
Maar gelukkig voor Leanne (kou) en mijn blaas draait Hassan ergens zijn bootje om.
Leanne zie ik steeds verder in haar jas duiken en ik knijp en schuif, wip van de ene op de andere bil om maar te voorkomen dat we voortijdig moeten gaan hozen of zelfs tot zinken worden gebracht zonder torpedo of ijsberg geramd te hebben.
Als we uiteindelijk zonder natte voeten de laatste bocht nemen, ik me al heb opgemaakt om zsm de boot te verlaten om een droogplekje erg nat te kunnen maken, ziet onze mohammedaanse vogelspecialist nog een ijsvogeltje aan de waterkant. Nou ik kan je vertellen dat ik nog nooit een vogel zo vervloekt heb en dat deze 2 minuten extra 2 uur leken.
Tot mijn verbazing red ik het tot aan de kant en ben niet erg kieskeurig in mijn loosplek. Het mulle zand tussen 2 roeiboten is ideaal.

We helpen Hassan zijn bootje op strand te trekken. Hij geeft heel diplomatiek aan wat we qua prijs hadden afgesproken, wat hij normaal telt voor 3 uur van zijn gevogel en vraagt ons te geven wat wij vonden dat het waard was.
Met de uitkomt is hij zo in zijn nopjes dat hij ons meteen uitnodigt bij de volgende gelegenheid bij hem thuis Tajin met aal te komen eten.
Nou als dat geen reden is om terug te komen in Boesamham………..

We lopen terug naar onze camper in gezelschap van onze engelse dame die even van het camping-toilet gebruik wenst te maken.
We wijzen haar deze en nemen afscheid, waar we het op een lopen zetten: Leanne heeft bijna een ijspegel aan haar neus hangen en wil maar 1 ding: naar de camper en meteen de verwarming aan, lekker warme melkkoffie een borrel en dan warm eten.
ZogezegdZogedaan.
en weet je wat we gegeten hebben?
tja wat eten we als goed geaarde lagelanders met koud weer?
juist ja: STAMPPOT MET SPEKJES

fijne avond allemaal