dinsdag 13 februari 2018
Door: frans
Blijf op de hoogte en volg Leanne
16 Februari 2018 | Marokko, Aït Ben Haddou
vanmorgen om 06.00 uur wakker en begin de dagen te tellen: vandaag zijn we op de helft!!!!
Buiten is de wereld zwaar bewolkt en dat is vreemd, de weerapp was fully sunshine, maar oké we zullen zien.
Leanne is nu ook wakker, onze freuliche wekker Von Radio Luxembourg met zijn zwiep staartje had vanmorgen geen extra uitnodig nodig en is al op haar bed gesprongen en begint met zijn rituele begroeting: tapdansen op bed en likkkkkuuuuuhhhh!!
Dan is het nu tijd om de ochtendkou iets te laten breken met de kachel voor en het kupke melkkoffie.
Om 09.30 schijnt “volle bak” de zon en gaan we (yep met de NKC op vakante is niet luieren en uitslapen, toch een beetje werken :-)) naar het verzamelpunt waar een Berber gids in fel blauwe klederdracht ons opwacht voor DE attractie van de omgeving: Ait-Ben-Haddou, de lemen stad
Nu Ait=oud en meteen voelen wij limburgers ons thuis in dit stukje Marokko want in ons taaltje is Ait ook ait.
De gids is, en ik merk dat aan nagenoeg alle dames in ons gezelschap, een mooie man. Als hij spreekt, en hij doet dat in langzaam, heel verstaanbaar engels, hangt de vrouwelijke helft van ons gezelschap aan zijn lippen EN zijn stil (bijzonder!!) Eerst krijgen we een lesje in volkerenkunde: “Berber" is een verzamelnaam voor mensen die vroeger rondtrekkend in de woestijn leefden en behoren tot een van de 3 stammen: Nomad, Toeareck, Bedouin.
En dan gaan we op pad naar: De lemen stad, die bestaat sinds 1100 en een soort vesting is (versterking met 4 hoektorens verbonden met muren). Bedoelt als bescherming tegen weer, dier en mens. Neem het woord “leem” letterlijk, alle bouwsels zijn gemaakt van leem net als de oude limburgse vakwerkhuizen.
Voordeel: warm in de winter, koel in de zomer, vangt vocht op, goedkoop materiaal te vinden bij de rivier die hier voor de deur stroomt, nadeel bij sterke regenval moet er bijgesmeerd worden, en er valt nogal wat regen in voor-, en najaar.
De stad was tot kort alleen toegankelijk via een doorwaadbare plek in de rivier. Dat doen wij nu ook, hoppend over zandzakken die 0,5 meter van elkaar afliggen steken we “20 meter water” over en staan dan voor de poorten van de stad die heuvel op er zo mooi majestueus bij ligt. Diverse films zijn hier gemaakt: Lawrence of Arabia, Prince of Persia, Jewel of the Nile.
Het historisch verhaal van onze gids is goed, zo goed, dat je lopend in de nauwe straatjes, tussen de huisjes in een soort tijdmachine staat en het allemaal ziet gebeuren. Karavanen die aankomen en allerlei spullen vervoeren van oost naar west tot rooftochten van vijandige stammen en het eeuwig durende gevecht tegen de elementen.
Uiteraard heeft de plaatselijke bevolking handig ingespeeld op de toerist in deze trekpleister door allerlei handwerk uit te stallen en te koop aan te bieden samen met prullaria “made in china” die het lemen “bruin" fleurig kleurt.
Zoals in elke tijdmachine vlieg je door de tijd maar ook onze tijd vliegt. Tegen het middaguur zijn we op de top aangekomen van deze citadel en genieten van een prachtig rondom uitzicht naar 4 kanten: rivier, besneeuwde bergen, nieuwe stad en de steenwoestijn.
Daarbij worden we vergast op een donkere man die in berberkledij de plaatselijke Andre Rieu is en met een strijkstok een snaarinstrument bespeelt waar hij maar 3 noten uitzaagt en deze naar hartelust herhaalt en “varieert”. Na 10 min dit te hebben aangehoord vechten we de heuvel af, terug naar de relatieve stilte van onze camping.
De middag verloopt niet zo spannend met zonnen-dutten-lezen-en een flink ommetje met Esch.
De avond is anders: iedereen die al iets van de Marokkaanse kleding gekocht heeft wordt gestalkt om dat aan te doen want we gaan uiteten op de camping bij de camping-baas.
Uiteindelijk verschijnen Dorrie, Kick en ondergetekende getooid in “onze kleding” aan de dis en nemen plaats op de banken langs de muur aan de veel te lage tafels (onze knieën zitten tegen de tafelrand!) Iet van Evert gaat bij het zien van ons enthousiasme ook haar Berber jasje aandoen en zo wordt het vanavond toch nog een beetje carnaval, het is tenslotte vastenavond!
Onze camperbaas heeft samen met wat plaatselijke kompanen hun uiterste best gedaan op berber soep, tajine en als toetje schijfjes sinaasappel met kaneel en mint-thee.
En eerlijk is eerlijk het smaakt verrukkelijk!
Als we erover denken om naar onze slaapstede te vertrekken wordt het programma heel verrassend ingevuld door de plaatselijke vriendenclub.
Men sjouw een paar bongo’s naar binnen en sluit een elektrische banjo aan op een ouderwetse radio (he' dat deden wij in de jaren 70 ook in een copiepoging van Beatles en )
En dan begint het feest: banjo en ritme, langzaam en rustig tot lekker en dan heel erg snel steeds weer een herhaalritme, maar zo uitnodigend dat plotseling driekwart van onze groep een snel aangeleerd berber-danspasje staat uit te voeren. In het veel te kleine midden stuk van de ruimte maar dat maakt het net zo leuk en we gaan dan ook volledig uit ons dak!!
Voor ons doen laat 23.15 uur, tja de leeftijd he` rollen we jolig en een beetje balorig-rumoerig naar onze de campers waar we zeer tevreden in slaap vallen.
alaaf
Buiten is de wereld zwaar bewolkt en dat is vreemd, de weerapp was fully sunshine, maar oké we zullen zien.
Leanne is nu ook wakker, onze freuliche wekker Von Radio Luxembourg met zijn zwiep staartje had vanmorgen geen extra uitnodig nodig en is al op haar bed gesprongen en begint met zijn rituele begroeting: tapdansen op bed en likkkkkuuuuuhhhh!!
Dan is het nu tijd om de ochtendkou iets te laten breken met de kachel voor en het kupke melkkoffie.
Om 09.30 schijnt “volle bak” de zon en gaan we (yep met de NKC op vakante is niet luieren en uitslapen, toch een beetje werken :-)) naar het verzamelpunt waar een Berber gids in fel blauwe klederdracht ons opwacht voor DE attractie van de omgeving: Ait-Ben-Haddou, de lemen stad
Nu Ait=oud en meteen voelen wij limburgers ons thuis in dit stukje Marokko want in ons taaltje is Ait ook ait.
De gids is, en ik merk dat aan nagenoeg alle dames in ons gezelschap, een mooie man. Als hij spreekt, en hij doet dat in langzaam, heel verstaanbaar engels, hangt de vrouwelijke helft van ons gezelschap aan zijn lippen EN zijn stil (bijzonder!!) Eerst krijgen we een lesje in volkerenkunde: “Berber" is een verzamelnaam voor mensen die vroeger rondtrekkend in de woestijn leefden en behoren tot een van de 3 stammen: Nomad, Toeareck, Bedouin.
En dan gaan we op pad naar: De lemen stad, die bestaat sinds 1100 en een soort vesting is (versterking met 4 hoektorens verbonden met muren). Bedoelt als bescherming tegen weer, dier en mens. Neem het woord “leem” letterlijk, alle bouwsels zijn gemaakt van leem net als de oude limburgse vakwerkhuizen.
Voordeel: warm in de winter, koel in de zomer, vangt vocht op, goedkoop materiaal te vinden bij de rivier die hier voor de deur stroomt, nadeel bij sterke regenval moet er bijgesmeerd worden, en er valt nogal wat regen in voor-, en najaar.
De stad was tot kort alleen toegankelijk via een doorwaadbare plek in de rivier. Dat doen wij nu ook, hoppend over zandzakken die 0,5 meter van elkaar afliggen steken we “20 meter water” over en staan dan voor de poorten van de stad die heuvel op er zo mooi majestueus bij ligt. Diverse films zijn hier gemaakt: Lawrence of Arabia, Prince of Persia, Jewel of the Nile.
Het historisch verhaal van onze gids is goed, zo goed, dat je lopend in de nauwe straatjes, tussen de huisjes in een soort tijdmachine staat en het allemaal ziet gebeuren. Karavanen die aankomen en allerlei spullen vervoeren van oost naar west tot rooftochten van vijandige stammen en het eeuwig durende gevecht tegen de elementen.
Uiteraard heeft de plaatselijke bevolking handig ingespeeld op de toerist in deze trekpleister door allerlei handwerk uit te stallen en te koop aan te bieden samen met prullaria “made in china” die het lemen “bruin" fleurig kleurt.
Zoals in elke tijdmachine vlieg je door de tijd maar ook onze tijd vliegt. Tegen het middaguur zijn we op de top aangekomen van deze citadel en genieten van een prachtig rondom uitzicht naar 4 kanten: rivier, besneeuwde bergen, nieuwe stad en de steenwoestijn.
Daarbij worden we vergast op een donkere man die in berberkledij de plaatselijke Andre Rieu is en met een strijkstok een snaarinstrument bespeelt waar hij maar 3 noten uitzaagt en deze naar hartelust herhaalt en “varieert”. Na 10 min dit te hebben aangehoord vechten we de heuvel af, terug naar de relatieve stilte van onze camping.
De middag verloopt niet zo spannend met zonnen-dutten-lezen-en een flink ommetje met Esch.
De avond is anders: iedereen die al iets van de Marokkaanse kleding gekocht heeft wordt gestalkt om dat aan te doen want we gaan uiteten op de camping bij de camping-baas.
Uiteindelijk verschijnen Dorrie, Kick en ondergetekende getooid in “onze kleding” aan de dis en nemen plaats op de banken langs de muur aan de veel te lage tafels (onze knieën zitten tegen de tafelrand!) Iet van Evert gaat bij het zien van ons enthousiasme ook haar Berber jasje aandoen en zo wordt het vanavond toch nog een beetje carnaval, het is tenslotte vastenavond!
Onze camperbaas heeft samen met wat plaatselijke kompanen hun uiterste best gedaan op berber soep, tajine en als toetje schijfjes sinaasappel met kaneel en mint-thee.
En eerlijk is eerlijk het smaakt verrukkelijk!
Als we erover denken om naar onze slaapstede te vertrekken wordt het programma heel verrassend ingevuld door de plaatselijke vriendenclub.
Men sjouw een paar bongo’s naar binnen en sluit een elektrische banjo aan op een ouderwetse radio (he' dat deden wij in de jaren 70 ook in een copiepoging van Beatles en )
En dan begint het feest: banjo en ritme, langzaam en rustig tot lekker en dan heel erg snel steeds weer een herhaalritme, maar zo uitnodigend dat plotseling driekwart van onze groep een snel aangeleerd berber-danspasje staat uit te voeren. In het veel te kleine midden stuk van de ruimte maar dat maakt het net zo leuk en we gaan dan ook volledig uit ons dak!!
Voor ons doen laat 23.15 uur, tja de leeftijd he` rollen we jolig en een beetje balorig-rumoerig naar onze de campers waar we zeer tevreden in slaap vallen.
alaaf
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
